تبادل
لینک هوشمند
ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 |
||
| شناسنامه | ||
|---|---|---|
| نام کامل | کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو | |
| زادروز | ۵ فوریه، ۱۹۸۵ (سن:۲۷ سال) | |
| زادگاه | جزایر مادیرا،  پرتغال |
|
| قد | ۱.۸۶ متر (۶ فوت و ۱ اینچ)[۱] | |
| اطلاعات باشگاهی | ||
| باشگاه کنونی | رئال مادرید | |
| شمارهٔ پیراهن | ۷ | |
| پُست | مهاجم | |
| باشگاه‌های جوانان | ||
| ۱۹۹۳-۱۹۹۵ ۱۹۹۵-۱۹۹۷ ۱۹۹۷-۲۰۰۱ |
آندورینها ناسیونال اسپورتینگ |
|
| باشگاه‌های حرفه‌ای | ||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی (گل) |
| ۱۹۹۹-۲۰۰۳ ۲۰۰۳-۲۰۰۹ -۲۰۰۹ |
اسپورتینگ منچستر یونایتد رئال مادرید |
۲۵ (۳) ۱۹۶ (۸۴) ۱۵۹ (۱۶۴) |
| تیم ملی | ||
| ۲۰۰۱-۲۰۰۲ ۲۰۰۳ ۲۰۰۲-۲۰۰۳ ۲۰۰۴ ۲۰۰۳- |
پرتغال زیر ۱۷ سال پرتغال زیر ۲۰ سال پرتغال زیر ۲۱ سال پرتغال زیر ۲۳ سال پرتغال |
۹ (۶) ۵ (۱) ۶ (۳) ۳ (۱) ۱۰۰ (۳۹) |
کریستیانو رونالدو دوس سانتوس آویرو (به پرتغالی: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro؛ زادهٔ ۵ فوریه سال ۱۹۸۵؛ ۲۷ سال) که بیشتر با نام کوچکش کریستیانو رونالدو شناخته می‌شود یک فوتبالیست پرتغالی است. او عضو تیم ملی فوتبال پرتغال و تیم باشگاهی رئال مادرید می‌باشد. نام خانوادگی رونالدو از نام خانوادگی مادرش دوس سانتوس و نام خانوادگی پدرش آویرو گرفته شده‌است. رونالدو یک مهاجم است و کاپیتان تیم ملی پرتغال است. وی یکی از گران قیمت ترین بازیکنان فوتبال است[۲] که با ۸۰ میلیون پوند (۱۳۱٫۶ میلیون دلار) از باشگاه منچستر یونایتد به باشگاه رئال مادرید پیوست.
رونالدو در سال ۱۹۹۷ با تیم باشگاهی اسپورتینگ لیسبون قرارداد امضا کرد. او در سال ۲۰۰۳ مورد توجه سرمربی تیم باشگاهی منچستر یونایتد یعنی الکس فرگوسن قرار گرفت و با ۱۲٫۲۴ میلیون پوند به باشگاه منچستر یونایتد پیوست. فصل بعد او موفق به کسب اولین جام باشگاهی خود یعنی جام حذفی شد. وی هم چنین در یورو ۲۰۰۴ (جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۴) برای تیم ملی پرتغال بازی کرد و پرتغال در بازی فینال به تیم ملی یونان باخت. وی ستارهٔ تیم و از برجسته ترین بازیکنان یوفا در این جام بود.
رونالدو نخستین بازیکنی بود که هر چهار جایزهٔ (PFA) و (FWA) را در سال ۲۰۰۷ گرفت. او در همان سال توپ طلای فوتبال را از فیفا دریافت کرد و بهترین بازیکن فوتبال سال شد. رونالدو هم چنین در سال ۲۰۰۸ قهرمانی با منچستر یونایتد را در لیگ قهرمانان اروپا جشن گرفت و بهترین گلزن این جام و برندهٔ کفش طلای اروپا شد. وی اولین بازیکن منچستر یونایتد در ۴۰ سال گذشته بود که موفق به کسب کفش طلای اروپا شده‌است.[۳]
رونالدو پس از پیوستن به باشگاه رئال مادرید در سال ۲۰۰۹، در فصل دوم خود در فصل ۲۰۱۱ - ۲۰۱۰، با ۵۳ گل زده بیشترین گل زده در فصل در تاریخ باشگاه رئال مادرید و لالیگا که توسط فرانس پوشکاش زده بود را شکست. وی هم چنین رکورد تلمو زارا را شکست. او در فصل ۲۰۱۱ - ۲۰۱۰ بهترین بازیکن اروپا و دومین فوتبالیست برتر دنیا پس از لیونل مسی شد.[۴] رونالدو اولین بازیکنی شد که در دو لیگ مختلف توانسته‌است در یک فصل بیش از ۴۰ گل بزند. (منچستر یونایتد و رئال مادرید)
محتویات[نهفتن] |
زندگی [ویرایش]
کریستیانو رونالدو در سانتو آنتونیو محله‌ای در فونچال، مادیرا، به دنیا آمد. او کوچک ترین فرزند مادرش ماریا دولورس داس سانتوس آویرو (آشپز) و پدرش خوزه دینیس آویرو (باغبان شهری) است.[۵] نام رونالدو، از روی نام رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، رونالد ریگان، که بازیگر مورد علاقهٔ پدرش بوده‌است انتخاب شده‌است. رونالدو یک برادر بزرگ تر به نام هوگو و دو خواهر با نام‌های الما و لیلیانا کاتیا دارد[۶] و مادربزرگش، ایزابل نام دارد.[۷] دوست دختر رونالدو یک مانکن اهل روسیه به نام ایرینا شایک است.
تیم‌های باشگاهی [ویرایش]
شروع به کار [ویرایش]
کریستیانو رونالدو در سن ۸ سالگی برای اولین بار در تیم آندوریها بازی کرد، جایی که پدرش مدیر تدارکات بوده‌است. رونالدو در سال ۱۹۹۵ با تیم محلی ناسیونال قرارداد امضا کرد و پس از آن به تیم باشگاهی اسپورتینگ لیسبون پیوست.[۸]
اسپورتینگ لیسبون [ویرایش]
کریستیانو رونالدو در آکادمی فوتبال باشگاه اسپورتینگ لیسبون، در آلکوچته آموزش دید و به تیم نوجوانان این باشگاه راه یافت. او آن قدر خوب بازی می‌کرد که در سال ۲۰۰۱ و با ۱۶ سال سن به تیم بزرگسال اسپورتینگ راه یافت. وی در اولین لیگ خود در ۷ اکتبر دو گل به ثمر رساند.[۹]
او در سن ۱۵ سالگی دچار بیماری قلبی شد و مادرش با مجوز باشگاه اسپورتینگ، پسرش را به بیمارستان برد. رونالدو در آن بیمارستان زیر تیغ جراحی قرار گرفت. عمل جراحی در صبح انجام گرفت و رونالدو در پایان بعد از ظهر از بیمارستان مرخص شد و یک هفتهٔ بعد دوباره آموزش فوتبال را از سر گرفت.[۱۰]
در تابستان سال ۲۰۰۳ و هنگامی که او تنها ۱۸ سال داشت، برای اردوی تابستانی با تیمش به آمریکا رفته بود، در یک بازی دوستانه با منچستر یونایتد خوب بازی کرد و اسپورتینگ لیسبون با نتیجهٔ ۱–۳ منچستر یونایتد را شکست داد و الکس فرگوسن را وادار کرد تا بگوید: «من این پسر را می‌خواهم.» در نوامبر سال ۲۰۰۲، رونالدو به زمین آموزش باشگاه آرسنال در شهر لندن، پایتخت کشور انگلستان دعوت شد و با سرمربی باشگاه منچستر یونایتد دیدار کرد. همان سال با حدود ۱۲ میلیون پوند به باشگاه منچستر یونایتد پیوست.[۱۱]
منچستر یونایتد [ویرایش]
- ۲۰۰۳-۲۰۰۶
کریستیانو رونالدو بازیکن پرتغالی باشگاه اسپورتینگ لیسبون با ۱۲٫۲۴ میلیون پوند به به باشگاه منچستر یونایتد پیوست.[۱۲] او در باشگاه اسپورتینگ شمارهٔ ۲۸ را می‌پوشید که در باشگاه منچستر یونایتد به رونالدو شمارهٔ ۷ را دادند که قبلا بازیکنانی مانند جورج بست، برایان رابسون، اریک دانتونا و دیوید بکهام آن را می‌پوشیدند. رونالدو دربارهٔ شمارهٔ پیراهنش گفته‌است:
| « | پس از این که من به تیم منچستر یونایتد پیوستم، سرمربی ام الکس فرگوسن به من گفت که چه شماره‌ای را می‌خواهم. من گفتم ۲۸ را می‌خواهم. الکس فرگوسن گفت نه تو باید شمارهٔ ۷ را بپوشی که قبلا بازیکنان مشهوری این پیراهن را می‌پوشیدند و این برای تو یک افتخار است.[۱۳] | » |
در اولین بازی رونالدو در منچستر یونایتد، وی به عنوان بازیکن جایگزین در دقیقهٔ ۶۰ به بازی آمد که این باشگاه در یک پیروزی خانگی آن بازی را ۰–۴ از بولتون برد. رونالدو اولین گل خود را در این تیم در بازی با پورتسموث با یک ضربهٔ آزاد در تاریخ ۱ نوامبر ۲۰۰۳ به ثمر رساند. این بازی را منچستر یونایتد ۰–۳ از پورتسموث برد. رونالدو فصل اول خود را در این تیم خوب گذراند و جام را فتح کرد.
در اکتبر سال ۲۰۰۵، منچستر یونایتد بازی را ۱–۴ به میدلزبورو باخت. رونالدو در سال ۲۰۰۵، ۱۰ گل در همهٔ رقابت‌ها برای منچستر یونایتد به ثمر رساند و طرفداران او، در FIFPro به او رای دادند و او موفقیت بهترین بازیکن جوان سال منچستر یونایتد (FIFPro) را کسب کرد و بازیکن جوان سال شد و جایزه گرفت.
وی در دربی شهر منچستر در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۶ به ورزشگاه فرستاده شد که منچستر یونایتد آن بازی را ۱–۳ به منچستر سیتی واگذار کرد.
او در سال ۲۰۰۶ - ۲۰۰۵، موفق به کسب جایزه دوم خود در لیگ انگلستان شد و در آخرین بازی فصل، منچستر یونایتد با نتیجهٔ ۰–۴ ویگان را شکست داد که سه گل منچستر یونایتد در این بازی را رونالدو به ثمر رساند.
- ۲۰۰۶-۲۰۰۹
رونالدو در فصل ۲۰۰۷ - ۲۰۰۶ برای منچستر یونایتد، برای اولین بار در یک لیگ ۲۰ گل به ثمر رساند و این باشگاه قهرمان لیگ انگلستان شد.
در نوامبر و دسامبر ۲۰۰۶، رونالدو به سومین بازیکن برتر تاریخ لیگ انگلستان، پس از دنیس برکمپ در سال ۱۹۹۷ و رابی فاولر در سال ۱۹۹۶ تبدیل شد.[۱۴][۱۵] وی هم چنین در تاریخ ۵ مه ۲۰۰۷، برای بار دوم و پشت سر هم موفقیت FIFPro را کسب کرد و بازیکن جوان سال شد و جایزه گرفت.
در ماه مارس ۲۰۰۷، رئال مادرید حاضر به پرداخت پولی بی سابقه برای رونالدو شد و ۵۴ میلیون پوند را به او پیشنهاد کرد و از او خواست تا با رئال قراردادی ۵ ساله امضا کند.[۱۶] ولی رونالدو پیشنهاد رئال مادرید را نپذیرفت و با ۳۱ میلیون پوند در منچستر یونایتد ماند و بیشترین دستمزد را در تاریخ این تیم گرفت.
وی در این فصل جایزه‌های شخصی زیادی گرفت. او برنده بازیکن بازیکنان PFA شد که تنها اندی گری در سال ۱۹۹۷ موفق به کسب این مقام شده بود.
رونالدو در فصل‌های ۲۰۰۸ - ۲۰۰۷، در مسابقهٔ دوم خود روی ریچارد هیوز از تیم پورتسموث خطا کرد و کارت قرمز گرفت و تنبیه او محروم شدن از ۳ بازی بعدی منچستر یونایتد بود.[۱۷]
او دونده برتر سال ۲۰۰۷ بود و توپ طلای فیفا را در این سال گرفت و بهترین بازیکن جهان شد.
در بازی منچستر یونایتد و المپیک لیون، شخصی ناشناس از هواداران لیون، به طور مداوم روی رونالدو و وین رونی لیزر سبز می‌انداخت که یوفا خشمگین شد و لیون را جریمه کرد.
در ۱۹ مارس ۲۰۰۸، رونالدو برای اولین بار کاپیتان منچستر یونایتد شد که در آن بازی ۲ گل به بولتون زد و منچستر یونایتد ۰–۲ این تیم را شکست داد.
در ۵ ژوئن ۲۰۰۸، اسکای اسپورتس گزارش دادند که رونالدو علاقه به پیوستن به رئال مادرید دارد و اگر رئال مادرید همان مقدار پولی را که اول سال به وی پیشنهاد کرده‌است را بدهد، او به رئال مادرید خواهد پیوست. بنابراین منچستر یونایتد از رئال مادرید به اتهام دستیابی به رونالدو شکایت کرد ولی فیفا این شکایت را نپذیرفت. این گمانه زنی آن قدر ادامه یافت تا آنجا که رونالدو در ۶ اوت اعلام کرد که تنها می‌خواهد برای یک سال دیگر در منچستر یونایتد بماند.[نیازمند منبع] او در ۷ ژوئیه در مرکز پزشکی دانشگاهی در آمستردام، زیر عمل جراحی مچ پا قرار گرفت و پس از عمل جراحی، در مرحلهٔ گروهی لیگ قهرمانان اروپا و در بازی با ویارئال در تاریخ ۱۷ سپتامبر، به عنوان جایگزین پارک جی سونگ به بازی آمد.
در تاریخ ۱۵ نوامبر ۲۰۰۸، در پیروزی ۰–۵ منچستر یونایتد در برابر باشگاه فوتبال استوک سیتی، رونالدو ۲ ضربهٔ آزاد را گل کرد و ۱۰۰مین و ۱۰۱مین گلش را برای منچستر یونایتد به ثمر رساند.[نیازمند منبع]
این بدین معناست که رونالدو به هر ۱۹ تیم لیگ برتر فوتبال انگلستان گل زده‌است. در ۲ دسامبر، وی توپ طلای فوتبال را با ۴۴۶ امتیاز گرفت در حالی که نفر دوم جهان یعنی لیونل مسی، تنها ۲۸۱ امتیاز گرفت و از رونالدو ۱۶۵ امتیاز عقب بود. در ۱۹ دسامبر، رونالدو در جام باشگاه‌های جهان، با منچستر یونایتد در بازی فینال، ۲ گل زد و به رونالدو توپ نقره‌ای اهدا شد.[۱۸]
در تاریخ ۸ ژانویه ۲۰۰۹، رونالدو با یک خودرو فراری ۵۹۹ در یک تونل در امتداد جادهٔ آ۵۳۸، در نزدیکی فرودگاه منچستر تصادف کرد. اما روز صبح بعد سر تمرین منچستر یونایتد حاضر شد. چهار روز بعد، او اولین بازیکن لیگ برتر انگلستان شد که برترین بازیکن جام جهانی شده‌است. علاوه بر این، رونالدو اولین بازیکن پرتغالی است که برنده جایزه از لوئیس فیگو در سال ۲۰۰۱ شده‌است.[۱۹]
رونالدو در سال ۲۰۰۸ - ۲۰۰۷، با منچستر یونایتد قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. منچستر یونایتد در این جام، پورتو، بارسلونا و چلسی را در بازی‌های آخر شکست داد. در بازی فینال با نتیجه‌ای پرگل کار به وقت‌های اضافه کشیده شد و منچستر یونایتد، چلسی را در وقت‌های اضافه شکست داد و قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. سال بعد هم رونالدو با منچستر یونایتد به فینال رسید اما منچستر یونایتد ۰–۲ از بارسلونا شکست خورد و نایب قهرمان شد.
در ۱۱ ژوئن، منچستر یونایتد پیشنهاد بی قید و شرط ۸۰ میلیون پوندی رئال مادرید را پذیرفت و رونالدو به رئال مادرید پیوست.[۲۰] رونالدو پس از رفتن به رئال مادرید دربارهٔ الکس فرگوسن گفت: «الکس فرگوسن، پدر من در ورزش بوده‌است، یکی از مهم ترین عوامل موثر در زندگی من است.»[۲۱]
رئال مادرید [ویرایش]
- فصل ۲۰۱۰–۲۰۰۹
نظرات شما عزیزان: